Κάποια στιγμή είχε έρθει μια γυναίκα υπερβολικά εμμονική με τον άντρα της. Νόμιζε πως ο άντρας της την απατούσε.
Ο καημένος ο σύζυγος δεν είχε δώσει ποτέ δικαιώματα για να πιστεύει η γυναίκα του κάτι τέτοιο. Πάντα ήταν άψογος με τις δουλείες του και ποτέ δεν είχε λείψει τίποτα ούτε από την γυναίκα του ούτε από τα παιδιά του. Όταν βέβαια η γυναίκα εξήγησε στους ΝΤΕΤΕΚΤΙΒ ΛΑΡΙΣΑ την κατάσταση δεν μας τα περιέγραψε ακριβώς έτσι τα πράγματα…
Μας είχε πει ότι ο άντρας της έλειπε πολλές ώρες από το σπίτι, πως ακόμα και όταν ερχόταν απλά κοιμόταν και ποτέ δεν ασχολούταν ούτε με αυτή ούτε με τα παιδιά τους. Αφού λοιπόν επέμενε τόσο πολύ και με την εικόνα που μας είχε δώσει για άντρα της αρχίσαμε να τον παρακολουθούμε.
Εμείς μέσα από την παρακολούθηση δεν παρατηρήσαμε τίποτα το μη φυσιολογικό, ο άντρας ίσα ίσα ήταν πολύ ένταξη σε όλα. Μετά από μερικές μέρες είπαμε στην σύζυγο πως οι αμφιβολίες τις δεν έχουν καμία βάση, παρ' όλ' αυτά αυτή επέμενε πως πρέπει να την συνεχίσουμε. Τελικά αποφασίσαμε να την συνεχίσουμε για άλλη μια βδομάδα αν και τότε δεν είχαμε τίποτα τότε θα σταματούσαμε.
Αφού πέρασε η βδομάδα, χωρίς καμία ένδειξη για ακόμα μια φορά, είπαμε στην γυναίκα πως έπρεπε να σταματήσουμε, αυτή μας είπε πως σήμερα το απόγευμα ο άντρας της θα πηγμένε σε έναν φίλο του να δούνε ποδόσφαιρο και μας παρακάλεσε να πάμε. Εμείς το θεωρήσαμε άσκοπο αλλά τελικά δώσαμε στην γυναίκα μια τελευταία ευκαιρία.
Αρχίσαμε να παρακολουθούμε τον άντρα από την στιγμή που βγήκε από το σπίτι, κάπου στην διαδρομή ανακαλύψαμε πως δεν πηγένε σε σπίτι φίλου, αλλά σε έναν οίκο ανοχής! Τον φωτογραφίσαμε να βγαίνει από αυτόν και δείξαμε τις φωτογραφίες στην γυναίκα του. Από την στιγμή που είδε τις φωτογραφίες είδαμε την γυναίκα αντί να γίνετε πιο έξαλλή, να λείπατε για αυτό που βλέπει.
Η γυναίκα πήγε σπίτι της και αντί μαλώσει με τον άντρα της απλά μιλήσανε και λύσανε της διάφορες μεταξύ τους. Και οι δυο κάνανε μια πολύ όρημη κίνηση και αντί να μαλώσουν κατάφεραν να βάλουν τα προβλήματα τους σε τάξη και να συνεχίσουν ενωμένη σαν οικογένεια.